Drie forse ingrepen om de jeugdzorg te redden:

1. meer geld

28 april 2019

Het gaat bar slecht met de jeugdzorg. De jeugdzorgwerkers spannen zich dagelijks in om er het beste van te maken, maar er is gebrek aan alles – aan geld, aan deskundig en ervaren personeel, aan adequate opvang en aan centrale sturing. De Tweede Kamer verlangt oplossingen. Verantwoordelijk minister Hugo de Jongeheeft aangekondigd dat hij zich bezint op financiële maatregelen en op wat er breder nodig is om de jeugdzorg te verbeteren. In deze serie blogs wordt een aantal ingrepen voorgesteld om tenminste te redden wat er nog te redden valt. Continue reading →

Drie forse ingrepen om de jeugdzorg te redden: 

2. Jeugd-ggz terug naar ggz

28 april 2019

Het voorbeeld van Denemarken laat zien dat meer geld noodzakelijk maar zeker niet genoeg is om de toekomst van de jeugdzorg veilig te stellen. Minstens zo noodzakelijk zijn vergaande maatregelen om de versnippering van de jeugdzorg over 380 gemeenten en de daarmee gepaard gaande ongelijkheid voor ouders en kindern, en de overbelasting en bureaucratisering bij gemeenten tegen te gaan evenals de bureaucratische last die deze ontwikkeling de afgelopen jaren heeft veroorzaakt bij de gespecialiseerde instellingen en vrijgevestigde specialisten. Continue reading →

Drie forse ingrepen om de jeugdzorg te redden:

3. meer centrale sturing

28 april 2019

De versplintering van de specialistische jeugdzorg door de toegang tot de jeugd-ggz coûte que coûte, tegen alle waarschuwingen vanuit het veld, op uitdrukkelijk verzoek van de bestuurders van de grote steden mee te nemen in de decentralisering van de zorg naar de gemeenten is een gevolg van een discutabele visie op de verantwoordelijkheid van de centrale overheid. Deze ontwikkeling draagt op zijn beurt bij aan de teloorgang van het besef dat deze zorg niet primair een lokaal vraagstuk is, maar een breed gedeelde, nationale verantwoordelijkheid.Dit gebrekkig besef van nationale verantwoordelijkheidvoor onze zorgenkinderen blijkt de jeugdzorg op meerdere terreinen op te breken. Continue reading →

Minister Hugo de Jonge: grijp in bij Jeugdbescherming Rotterdam

24 april 2019

Je waant je in een ander land. Zoveel ongefundeerd wantrouwen, zoveel botte onwil, zo’n volstrekte onverschilligheid voor rechten van ouders en kind en voor de toekomst van het kind, zo lomp naast zich neerleggen van kritisch advies van de lokale kinderombudsman en zo verontrustend negeren van opdrachten van de rechter.

De evaluatie van de Jeugdwet begin vorig jaar maakte duidelijk dat de rechtsbescherming van kinderen en ouders in de jeugdzorg op veel plaatsen te kort schiet. Het rapport van de kinderombudsman Rotterdam dat kort daarop verscheen, liet zien dat in de Maasstad, de stad die zich erop laat voorstaan doortastend aan de slag te zijn gegaan in het kader van de Jeugdwet, grenzen zijn overschreden en belangrijke voorwaarden verontachtzaamd. De kinderombudsman constateerde dat de manier waarop in Rotterdam drang op ouders en kinderen werd uitgeoefend in het kader van de ‘vrijwillige’ jeugdhulp, serieuze tekortkomingen vertoonde en fundamenteel moest veranderen. Continue reading →

Alarmerend rapport Inspectie Gezondheidszorg & Jeugd

20 april 2019

We schrijven najaar 2013. De wethouders van de vier grote steden weten het zeker: niet langer wachten met de transitie! Alle jeugdzorg moet zo snel mogelijk naar de gemeenten. Vanuit het veld klinken op dat moment steeds meer zorgen. De Kinderombudsman, de Nederlandse Vereniging voor Psychiatrie, de wereld van de geestelijke gezondheidszorg, de jeugdzorginstellingen, oud-minister voor Jeugd en Gezin André Rouvoet, inmiddelsvoorzitter van de zorgverzekeraars en ouders van patiënten hebben veel vragen en twijfels over de overheveling, met name van de specialistische jeugdzorg, en over de haast waarmee die moet worden gerealiseerd. Continue reading →

De vechtscheiding en de ‘omgangs-OTS’

15 april 2019

Als er veel ruzie wordt gemaakt rond een scheiding en er zijn kinderen in het spel, dan vormt de omgangsregeling met de kinderen het grote struikelblok. In dergelijke situaties is het goed als de ouders worden aangezet en geholpen om in het belang van hun kinderen tot een aanvaardbare omgang te komen. Met dat doel zijn de afgelopen jaren in het hele land zowel vanuit de rechterlijke macht als vanuit gedragsdeskundige hoek  veelbelovende initiatieven ontwikkeld. Continue reading →

Ingrijpen in het belang van het ongeboren kind

5 april 2019

Er zijn helaas ouders die hun kinderen verwaarlozen of mishandelen. Dat komt voor bij oudere kinderen, heel jonge kinderen en zelfs net geboren babies. Er zijn echter ook ouders die hun kind al voor de geboorte ernstige schade toebrengen. Bijvoorbeeld doordat ze hun verslaving aan alcohol of drugs niet willen of kunnen kunnen beëindigen. Steeds duidelijker is dat regelmatig gebruik van alcohol, drugs, sigaretten en sommige medicijnen met name in de eerste maanden van de zwangerschap ernstige en blijvende schade bij het kind kunnen veroorzaken. Continue reading →

Geen kind routineus in de cel

20 maart 2019

Drie meisjes van 13 en 14 jaar slenteren door de Big Bazar in Apeldoorn. Als ze de winkel verlaten gaat het alarm af. Een van hen heeft geprobeerd een lippenstift te jatten. De politie wordt gebeld, waarna ze alle drie worden meegenomen naar het bureau en daar urenlang worden vastgehouden, zonder dat ze hun ouders mogen spreken. Drie kereltjes van 15 komen af op de luidruchtige opening van feestcafé ’t Lammetje van rapper Lil’ Kleine in Amsterdam. Uit pure baldadigheid pikt een van hen een van de 20 tuin-lammetjes van het café, waarna ze wegrennen. Undercover-agenten gaan achter hem aan, slaan hem in de boeien en zetten hem in een politiecel. Een 13-jarige wordt aangehouden op verdenking van fietsendiefstal, terwijl hij zegt dat hij juist probeerde zijn vriendjes daarvan te weerhouden en de eigenaar van de fiets te helpen. Omdat de politie zijn vriendjes niet kan vinden wordt hij twee dagen lang op het bureau vastgehouden. Continue reading →

Jeugdbescherming: op pad met een raadsonderzoeker (5)

11 maart 2019 

Na de vervolging van de gezinsvoogd van de in 2004 vermoorde Savanna werd in de hulpverlening gesproken van een ‘Savanna-effect’: jeugdbeschermers namen minder risico uit angst dat ze zouden worden vervolgd als het fout ging. Een gevolg was dat het aantal kinderen dat onder toezicht werd gesteld en uit huisgeplaatst flink toenam. Een van de dingen die opvalt in het recente onderzoek van Vers Beton en NRC naar de huidige situatie van de jeugdzorg, is dat er opnieuw een beeld naar voren komt van een angstcultuur – ‘angst om iets te missen, om een dood kind te vinden en daarvan de schuld te krijgen.’ De volgende casus laat zien hoe gezinsvoogden worstelen met deze angst en hoe raadsonderzoekers proberen daarmee om te gaan.[*]

Na een melding door buren wegens geluidsoverlast treft de politie een man en een vrouw die onder invloed van alcohol en drugs keihard tegen elkaar staan te schreeuwen, een overhoop gehaald huis en een tweeling van een half jaar oud die ligt te huilen. De politie schakelt het crisis interventieteam in. In het gesprek met de ouders blijkt dat de vader de moeder heeft geslagen. Allebei nog duidelijk onder invloed wijzen ze het voorstel van het crisisinterventie team om de tweeling tijdelijk onder te brengen bij haar moeder resoluut van de hand. Als vervolgens de ruzie tussen de ouders weer oplaait, wordt de raad verzocht een VOTS en een machtiging uithuisplaatsing aan te vragen bij de piketrechter vanwege de onveilige situatie en omdat de ouders niet willen meewerken. De piketrechter legt de VOTS en de uithuisplaatsing op; de tweeling wordt in een crisis pleeggezin geplaatst en er wordt een gezinsvoogd aangesteld. Continue reading →

Zou de crisis in de jeugdzorg dan eindelijk doordringen tot Den Haag?

7 maart

Toen wij in de jaren voorafgaand aan de overhaaste invoering van de Jeugdwet begin 2015 waarschuwden voor het gebrek aan voorbereiding en voor de grote risico’s juist voor de kinderen die de meeste zorg nodig hebben, werd dat weggezet als angsthazerij. Als je wees op de merkwaardige uitzonderingspositie voor minderjarigen wat betreft hun toegang tot de ggz, dan werd dat afgedaan als ‘ouderwets’. En hetzelfde gold voor waarschuwingen voor de risico’s op het gebied van de privacybescherming en het gebruik van een vage notie als ‘drang’. Allemaal ‘ouderwetse kritiek’. Als je wees op het feit dat in Denemarken – vaak genoemd als ‘voorbeeldland’ – de decentralisatie onder aanmerkelijk gunstiger omstandigheden en uiteindelijk met enorm veel extra geld werd uitgevoerd, dan werd er steevast op gewezen dat er door de nieuwe aanpak veel minder geld voor dure zorg nodig zou zijn. Echt, alles zou juist beter worden. Continue reading →