Over Ido Weijers
Hoogleraar jeugdrechtspleging en jeugdbescherming
Ido Weijers was van 2004 tot 2011 als bijzonder hoogleraar Jeugdrechtspleging verbonden aan het Willem Pompe Instituut voor Strafrechtwetenschappen van de Universiteit Utrecht (oratie 2005). Van 2011 tot 2016 bekleedde hij de interdisciplinaire leerstoel Jeugdbescherming aan de Faculteit Sociale Wetenschappen (Pedagogiek) en de Faculteit Recht, Economie, Bestuur en Organisatie (WPI) (oratie 2012). Op 1 juni 2016 hield hij zijn afscheidsrede.
Na zijn studie Politieke en sociale wetenschappen aan de UvA (cum laude 1985) was hij korte tijd verbonden aan het SISWO en vervolgens als aio aan de EUR (dissertatie 1991) en als post doc achtereenvolgens aan de Radboud Universiteit en de Universiteit Maastricht. Van 1996 tot 2011 was hij als (hoofd)docent verbonden aan de opleiding Pedagogiek van de Universiteit Utrecht, waar hij tweemaal tot docent van het jaar werd gekozen. In 2004 startte hij de Minor Jeugd & Criminaliteit voor sociale wetenschappers en rechtenstudenten, die hij coördineerde tot zijn afscheid van de Universiteit Utrecht in 2016.
Hij was van 2004 tot 2009 lid van de Raad voor Strafrechttoepassing en Jeugd-bescherming (RSJ), sectie Jeugd. In die functie was hij betrokken bij diverse adviezen aan de minister van Justitie. Van 2004 tot 2011 was hij voorzitter van de Raad van Advies van Stichting Slachtoffer in Beeld. Daarnaast was en is hij voorzitter van diverse begeleidingscommissies voor het WODC en andere instellingen. Hij publiceerde behalve ruim 30 boeken en zo’n 300 wetenschappelijke artikelen en boekbijdragen ook vele tientallen krantenartikelen en (vanaf 2014) talloze blogs op het raakvlak van pedagogiek en recht (op deze site zijn zijn blogs vanaf eind 2022 opgenomen; zie verder https://blog.pedagogiek.nu).
Hij begeleidde de dissertaties van Peter Baggen (1998), Evelien Tonkens (1999), Ivo van Hilvoorde (2002), Gemma Blok (2004), Stephanie Rap (2013), Diane van Drie (2017), Joost Huijer (2020) en Kristien Hepping (2021). Op 20 december 2017 gaf hij zijn laatste hoorcollege aan de UU. Hij geeft regelmatig lezingen en gastcolleges.
Hij coördineerde van 2000 tot 2014 een internationaal vergelijkend onderzoek naar de jeugdstrafrechtprocedure in Europa (De jeugdstrafzitting: een pedagogisch perspectief, Rap & Weijers, 2011; The participation of juvenile defendants in the youth court, Rap, 2013; The effective youth court, Rap & Weijers, 2014). Hij was in 2002 gastonderzoeker aan de Australian National University en deed in Australië en Nieuw Zeeland onderzoek naar de praktijk van Restorative Justice. Hij coördineerde van 2006 tot 2016 een longitudinale studie naar de levensloop van 81 jonge veelplegers in de regio Utrecht (Stoppen of volharden, Weijers & Van Drie, 2014; Motivatie in de ontwikkeling van desistance, Van Drie, 2017; Veelplegers aanpakken, Weijers, 2019; Kansen bieden, kansen pakken. De aanpak van jonge veelplegers, Weijers, 2022).
De laatste jaren heeft hij zich vooral gericht op dat laatste onderwerp – onderzoek naar het proces van stoppen met criminaliteit door jonge veelplegers en hun aanpak. In 2020 en 2021 was hij als onderzoeker en adviseur betrokken bij de Aanpak 075 van de gemeente Zaanstad. Op verzoek vanuit het veld heeft hij een Vragenlijst Veelplegers ontwikkeld als hulpmiddel om een goed beeld te krijgen van de motivatie-fase waarin de jonge veelpleger zich bevindt richting stoppen met criminaliteit. Deze Vragenlijst is opgenomen in het boek Kansen bieden, kansen pakken, dat op 29 september 2022 is gepresenteerd op een congres over de aanpak van deze jongeren en kan gratis worden gedownload via de webpagina kansen-bieden.swpbook.com
Recent is hij begonnen een aantal blogs over diverse aspecten van jeugdbescherming uit te werken in wetenschappelijke artikelen. Dit heeft geresulteerd in een boek dat najaar 2024 verschijnt bij SWP: Wat het zwaarst weegt. Professionals en de autonomie van het kind.
Contact: idoweijers48@gmail.com